شنبه, ۳۰ آبان ۱۳۹۴، ۰۵:۲۰ ب.ظ
بسم رب الحسین (علیه السلام)
.
یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَیْنَا إِنَّ اللَّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ ....
.
دوباره جمعه یمان غروب کرد و حال و هوای
دلمان نیز غمگین از نیامدن یار، از کوتاهی خودمان
گردید...
.
هنوز هم نمیخواهیم دست برداریم از گناهانمان..
گناهانی که مارا با غل و زنجیر یک جا بسته اند ..
هنوز هم گناه میکنیم و آقایمان جور گناهانمان
را میکشد..
خسته نشده ایم انقدر آقایمان را آواره ی بیابان ها کرده ایم؟
.
این روزها دل آقایمان خون است
آقا غصه دار عمه سادات اند.. خون گریه میکنند برای ایشان..
.
پ.ن:
یا اهل العالم بدانید...
شرط ظهور خواستن است نه سفیانی و یمانی وغیره ..
.
بیایید بخواهیم ظهور و فرج پدرمان را..
.
.
سلام . خداقوت
باتشکر از مطلب خوب شما.این مطلب در گلستان بلاگ منتشر شد.
http://golestanblog.ir/%D8%A8%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85/
منتظر مطالب بعدی شما هستیم.
یاعلی. التماس دعا